Sie sind hier: Startseite » Historie » Karakter

Karakter

Westies verenigen net zoals de meeste kortbenige terriërs nogal die karaktereigenschappen in zich, die zij ooit nodig hadden om hun taak als ongedierteverdelger te vervullen. Het interessante aan het karakter en temperament van de westie is de combinatie van vitale spontaniteit, doorzettingsvermogen (wat in het koppie zit, krijg je er niet gauw uit), hardheid, soberheid, durf, aanhankelijkheid, ook gevoeligheid ten opzichte van geliefde wezens.

Een goed gesocialiseerde, opgevoede westie is ondernemend, vrolijk en zelfbewust. Het is geen eenmanshond, maar een hond voor het hele gezin. Ook al omdat de bewegingsdrang van de westie goed tot zijn recht komt als gezinshond. Veel mee onderweg, naar strand, bos en hei, dat is wat westies nog steeds in hun element doen zijn.
Denk er wel aan dat gazons een behandeling ondergaan die de haren van een tuinliefhebber omhoog doen rijzen. Daar moet je als huisgenoot van een westie gevoel voor hebben, want een westie, die in regenachtig weer wat staat te graven, ziet er na verloop van tijd natuurlijk helemaal niet meer uit.

Een van de temperamentaspecten is de lustige blaf van een westie. Hij heeft een groot stemvolume. Dit kan preventief werken als je insluipers vreest. Het stemgeluid van een westie lijkt op een middenslag hond. Helaas is blaffen iets wat we in onze maatschappij niet mee zo kunnen waarderen en op dit gebied ook, heeft een Westie dus een consequente opvoeding nodig. Die hoeft beslist niet streng te zijn, mag eerder subtiel, maar moet wel consequent zijn. Wie het doorzettingsvermogen van een westie heeft, komt er wel mee uit.

Zoals in elke beschrijving van een ras past hier een waarschuwend woord aan mensen die in eerste instantie op het uiterlijk van de westie zijn gevallen. Dat uiterlijk (met name het showuiterlijk) geeft niet weer hoe de westie in werkelijkheid is. De showtrim moet het kopje als een chrysanth geeft eerder een beeld van zachtheid, meegaandheid, rust en gedweeheid. Je komt van een koude kermis thuis als je denkt dat het temperament van een westie lijkt op dat van andere aantrekkelijke witte opvallende honden (witte poedel, maltezer). Laat men zich daar niet in vergissen. En verder is het ook zo, dat een westie thuis en op de wandeling er nooit zo perfect uitziet als de westies op de tentoonstellingen.

Op weg naar de top.

Hoewel al in het begin van de 20e eeuw de eerste westies naar West-Europa werden geexporteerd, werd hij pas in de jaren 70 door liefhebbers in Nederland en Belgie echt in hun hart gesloten.
Afgunstige liefhebbers bestempelden de westie al gauw tot een modehondje. Dat deed echter niets af aan zijn aantrekkelijke uiterlijk en vooral aan zijn beslist fantastische karakter.

Uiterlijk van de Westie.
Als je op het uiterlijk afgaat, is de Westie een zeer aantrekkelijke hond:

met zijn witte pakje,
zijn zwarte neus en nageltjes
en de brutale donkere oogjes,
het borstelige kopje,
met de puntige oortjes
en het parmantig rechtop gedragen staartje,
steelt hij ieders hart.